- išgirtuoti
- išgirtúoti intr. išsipagirioti, išsiblaivyti: Aš išgirtavaũ, t. y. išsipagiriojau J. | refl.: Išsigirtúoti yra išsipagirioti, išsiblandyti J. Nežadink jo, teišsigirtúoja Rs. Išsigirtãvo, ir pasveiko Ėr. \ girtuoti; įsigirtuoti; išgirtuoti; pragirtuoti
Dictionary of the Lithuanian Language.